Artykuły

Zanikający autorytet Chrystusa w Kościołach – A.W. Tozer

Jest to smutkiem mojego serca i chociaż nie przypisuję sobie żadnego szczególnego natchnienia, czuję jednak, że zasmuca to również Ducha. Ponieważ znam siebie samego, wiem, że miłość jest motywem do pisania o tym. To, co piszę tutaj nie jest zakwaszeniem umysłu spowodowanym przez spory z moimi współchrześcijanami. Nie było takich sporów. Nie byłem skrzywdzony, źle potraktowany, czy zaatakowany przez kogokolwiek. …

Czytaj dalej »

Duch Święty i Maria Panna

„Pan sam da wam znak: Oto Panna pocznie i porodzi syna i nazwie go imieniem Emanuel” (Iz 7,14 BT) Wyznanie wiary, znane jako tzw. skład apostolski, słowami: „który się począł z Ducha Świętego, narodził się z Marii Panny” rozpoczyna całą serię stwierdzeń odnoszących się do Jezusa Chrystusa. Powyższe dwa ważne stwierdzenia mówią nam o tym, że Bóg w swojej łasce …

Czytaj dalej »

Modlitwa – klucz do przebudzenia

Bóg tak nas stworzył, że kiedy coś robimy, musimy wiedzieć, jaki cel ma nasza praca, a także jakie przyniesie nam korzyści. I nie zmienimy tego, bez względu na to jak bardzo nam się to nie podoba. Jeśli zdamy sobie sprawę z korzyści, jakie przynosi modlitwa, będziemy modlić się co najmniej dwa razy więcej.

Czytaj dalej »

Moc ku zbawieniu – Edward Czajko

Albowiem nie wstydzę się ewangelii Chrystusowej, jest ona bowiem mocą Bożą ku zbawieniu każdego, kto wierzy, najpierw Żyda, potem Greka. (Rz. 1,1) Co jest takiego w tej Dobrej Nowinie, co czyni ją nieodzowną zarówno barbarzyńcy i niemądremu, jak i mądremu i Grekowi? (w. 14-15). Apostoł odpowiada wyraźnie: Ewangelia jest „mocą Bożą ku zbawieniu”. Nie jest więc żadną z odmian religii, …

Czytaj dalej »

Oczekiwanie paruzji

Jest rzeczą naturalną i najzupełniej zrozumiałą, iż na powrót Chrystusa czekają wszyscy ci, którzy zdecydowali się opowiedzieć za wartościami i ideałami głoszonymi i reprezentowanymi przez Chrystusa. W tej przecież chwili zostaną wreszcie zrealizowane wszystkie dane im przez Chrystusa obietnice, a Kościół zjednoczy się wówczas z Tym, który go powołał. Wtedy też okaże się sens i znaczenie ich wiary.

Czytaj dalej »

De Antichristo – Antychryst

Określenia Termin antychryst – o anticristoV występuje jedynie w 1J 2,18.22; 4,3; 2J 7, gdzie jest określeniem jednostkowego przeciwnika Chrystusa (1J 2,18; 4,3), ale także zbiorowym określeniem sił wrogich Chrystusowi (1J 2,2; 2J 7). Nadanie imienia „Antychryst” wskazuje, iż osoba której zostało ono przypisane będzie rywalem Chrystusa i przywłaszczy sobie należną tylko Jemu cześć. W ST odpowiednikiem Antychrysta (w jednostkowym …

Czytaj dalej »

Zasiadać po prawicy Bożej – Leszek Jańczuk

Podczas tworzenia, Bóg obdarzył wszystkie stworzone przez się istoty wolnością decyzji (dotyczy to istot świadomych). Jedną z takich istot był Szatan, który początkowo zaliczał się do najznamienitszych istot anielskich. Mieszkał wówczas w Raju – czyli trzecim niebie – a wielu spośród mieszkających z nim aniołów spoglądało nań z zazdrością i podziwiało go (Ez 31,6-9). Ów podziw sprawił zgubny skutek (31,10). …

Czytaj dalej »

Kto jest tym nędzarzem? – Edward Czajko

Nędzny ja człowiek! Kto mnie wybawi z tego ciała śmierci? (Rz 7,24) Kto jest tym nędzarzem? No właśnie, kto? Czytając cały fragment – Rz 7,14-24 – egzystencjalnie i osobiście musimy powiedzieć, że chodzi tu o ciebie i o mnie. Do takiego osobistego czytania Pisma Świętego, Ewangelii, zachęca np. Włodzimierz F. Marcinkowski: „Czytaj osobiście. Oznacza to czytanie z zastosowaniem przeczytanego tekstu …

Czytaj dalej »

Oto Król twój przychodzi – Edward Czajko

A to się stało, aby się spełniło, co powiedziano przez proroka, mówiącego: Powiedzcie córce syjońskiej: Oto król twój przychodzi do ciebie łagodny i jedzie na ośle, źrebięciu oślicy podjarzemnej. I wszedł Jezus do świątyni, i wyrzucił wszystkich, którzy sprzedawali i kupowali w świątyni, a stoły wekslarzy i stragany handlarzy z gołębiami powywracał. I rzekł im: Napisano: Dom mój będzie nazwany …

Czytaj dalej »

Miłosierny chrześcijanin – Dawid Wilkerson

Na pewno znasz historię o Sodomie i Gomorze. Dwóch aniołów, pod postacią zwyczajnie ubranych ludzi, przekroczyło bramę Sodomy. Lot, kuzyn Abrahama, siedział właśnie w bramie miasta. Być może był wysoko postawionym urzędnikiem i jako jeden ze starszych miasta witał przybywających gości. Kiedy zobaczył przybyszów – pozdrowił ich, a w swoim duchu poczuł coś niezwykłego. Gdy się dowiedział, że goście zamierzają …

Czytaj dalej »