Podstawy biblijnego modelu stworzenia świata

W poszukiwaniu prawdy o początkach
Autorzy: G.S. MCLean, R. Oakland, L. McLean

Podstawą wiedzy jest bojaźń Pańska… /Księga Przysłów 1,7/
Przystępność Twoich słów oświeca i naucza niedoświadczonych. /Psalm 119,130/

Część 1: BIBLIJNY MODEL STWORZENIA ŚWIATA
1. Podstawy biblijnego modelu stworzenia świata

Bóg–Stworzyciel objawił ludzkości rozmaite wydarzenia, które miały miejsce od momentu powstania wszechświata i wszystkich żywych stworzeń. Źródłem biblijnego modelu stworzenia świata jest słowo Boże, skierowane do człowieka objawienie zapisane przez Boga. Chociaż słowa zostały spisane ludzką ręką, źródłem jej natchnienia, a także biblijnego modelu stworzenia świata, jest sam Bóg i tylko On. W 2 Liście apostoła Pawła do Tymoteusza 3,16 czytamy:

Wszelkie Pismo od Boga natchnione [jest] i pożyteczne do nauczania, do przekonywania, do poprawiania, do kształcenia w sprawiedliwości.

Kreacjonista to osoba, która jest gotowa przyjąć biblijny opis powstania i dziejów Ziemi jako wiarygodny i prawdziwy. Wierzy również, że stwierdzenia zawarte w słowie Bożym mogą zostać poparte przez dowody pochodzące ze świata stworzonego przez Boga. Dla kreacjonisty oczywiste jest, że Pismo święte można stosować jako klucz do zrozumienia praw rządzących powstaniem i dziejami Ziemi.

Często się zdarza, że osoba uznająca biblijny model stworzenia świata jest postrzegana jako naiwny i ograniczony fanatyk religijny, który nie chce szczerze zbadać istniejących dowodów. Ponieważ w środowisku naukowym ewolucyjny model powstania Ziemi jest powszechnie akceptowany, wiele osób z góry odrzuca model biblijny bez uprzedniego zgłębienia zawartych w nim twierdzeń. Nawet wielu chrześcijan, którzy ufają Biblii i darzą ją szacunkiem, nie do końca pojmuje opis stworzenia świata. Jednym z głównych celów tej książki jest omówienie podstawowych elementów biblijnego opisu stworzenia i zilustrowanie ich logicznymi, empirycznymi dowodami.

Bóg–Stwórca

Już pierwszy werset Pisma świętego zawiera najważniejszą prawdę biblijnego modelu stworzenia świata. Czytamy tam: „Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię” (Rdz 1,1). Biblijny punkt widzenia na powstanie Ziemi skupia się wokół istnienia wszechmocnego, wiecznego Projektanta, który miał określony plan dla swojego stworzenia. wszechświat, Układ Słoneczny, nasza Ziemia powstały dzięki zaplanowanej i uporządkowanej ingerencji wybitnie inteligentnej, twórczej Istoty.

Dzięki badaniom naukowym kilku ostatnich stuleci posiadamy rozległe informacje dotyczące konstrukcji świata bezpośrednio nam dostępnego. Wielu inteligentnych ludzi poświęca całe swoje życie badaniu fizycznych i chemicznych praw rządzących światem przyrody, a także obserwacji struktury i funkcjonowania organizmów żywych. Te niezwykłe odkrycia naukowe pokazują istnienie struktur tak złożonych, że wykraczają one poza zakres ludzkiego pojmowania. Skąd wzięła się taka konstrukcja i złożoność wszechświata?

Każdy z nas zastanawiał się kiedyś nad powstaniem wszechświata. Logika i doświadczenie pokazują, że żaden znany nam przedmiot charakteryzujący się uporządkowaną konstrukcją nie mógł powstać w wyniku spontanicznego procesu. Na przykład książka jest efektem wielu godzin starannego planowania i pisania. Obraz odzwierciedla pewną ideę lub scenę widzianą oczyma artysty, którą następnie ludzka ręka przenosi na płótno za pomocą pędzla. Budynki są dziełem architektów kreślących projekty, dzięki którym robotnicy mogą układać złożone struktury w uporządkowaną całość.

Świat wokół nas charakteryzuje się taką konstrukcją i złożonością, że wykracza to poza nasze wyobrażenie. Atomy, cząsteczki, komórki i wszystkie żywe organizmy stanowią dowód, że wszechświat powstał w wyniku mistrzowskiego planu i projektu inteligentnej Istoty. Ponadto logiczne rozumowanie potwierdza, że struktury charakteryzujące się uporządkowaną konstrukcją muszą mieć projektanta. W związku z tym, czy uznanie, że konstrukcja wszechświata jest wynikiem pracy inteligentnego Stwórcy–Projektanta, nie jest logicznym rozwiązaniem? Pierwsza teza biblijnego modelu stworzenia świata jest więc prawdziwa, logiczna i rozsądna.

Ryc. 1
Atom jest podstawową częścią składową każdego przedmiotu we wszechświecie. Podstawowymi elementami atomu są: przestrzeń, materia i energia.

Części składowe stworzenia

Aby rozpocząć każdą budowę, przedsiębiorca musi najpierw zebrać surowce. Chcąc na przykład rozpocząć budowę bloku mieszkalnego, należy najpierw zgromadzić na miejscu budowy podstawowe materiały budowlane, takie jak drewno, cement i cegły. Ciekawe jest, że biblijny opis stworzenia rozpoczyna się od szczegółowego przedstawienia surowców, użytych do zbudowania wszechświata.

Wiemy, że wszystko, co istnieje we wszechświecie, zbudowane jest z cząstek elementarnych — atomów. Każdy atom składa się z trzech głównych elementów: przestrzeni, materii i energii (ryc. 1). Właśnie te trzy elementy zostały stworzone przez Boga pierwszego dnia stworzenia i jest o nich mowa w trzech pierwszych wersetach Biblii.

Przestrzeń i materia

W Księdze Rodzaju 1,1–3 jest napisane:

Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię. Ziemia zaś była bezładem i pustkowiem: ciemność była nad powierzchnią bezmiaru wód, a Duch Boży unosił się nad wodami. Wtedy Bóg rzekł: «Niechaj się stanie światłość!» I stała się światłość.

Jeśli dokładnie przyjrzymy się tym wersetom, lepiej zrozumiemy początkowe stadia procesu tworzenia. Na przykład werset pierwszy mówi, że Bóg stworzył niebo i ziemię. Fragment ten sugeruje, że Bóg stworzył ciała niebieskie istniejące we wszechświecie, a także naszą planetę Ziemię. Jednak jeśli zbadamy dokładne znaczenie słów niebo i ziemia w języku hebrajskim, w którym została napisana Księga Rodzaju, odkryjemy, że słowa te mają głębsze znaczenie. Niebo w wersecie pierwszym to hebrajskie szamayim, oznaczające „niebiosa, firmament, przestrzeń”. Jedną z pierwszych rzeczy stworzonych przez Boga jest więc przestrzeń. Po drugie, widzimy hebrajskie słowo erets, które należy rozumieć jako „ziemię, pył, grunt, materię lub substancję, z której można lepić przedmioty”. W związku z tym, zgodnie ze słowem Bożym stworzenie rozpoczyna się od powstania dwóch podstawowych elementów atomu: przestrzeni i materii.

Pustkowie i chaos

Także drugi ważny aspekt stworzenia podstawowych komponentów jest zawarty w Piśmie świętym. Ziemia–materia była pustkowiem i chaosem (Rdz 1,2). Oznacza to, że materia nie stanowiła jeszcze wtedy uporządkowanej konstrukcji. Brak uporządkowania opisany jako „pustkowie i chaos” można zilustrować za pomocą klocków

porozrzucanych przez dziecko na podłodze. Nie przedstawiają one żadnej uporządkowanej konstrukcji (ryc. 2). W ten sam sposób materia będąca jednym z komponentów atomu, była na początku pozbawiona kształtu i konstrukcji.

Ryc. 2
Widzimy klocki porozrzucane. Obok poukładano je i nadano kształt całości.

Światłość

Trzecim głównym składnikiem struktury atomu jest światło. Biblia mówi: „Wtedy Bóg rzekł: «Niechaj się stanie światłość!» I stała się światłość” (Rdz 1,3). Zostało wtedy stworzone pełne widmo fal elektromagnetycznych (ryc. 3). Często myślimy, że pojęcie światła ogranicza się jedynie do tego, co możemy dostrzec okiem. Jednak jeśli przyjrzeć się bliżej definicji światła, okazuje się, że wykracza ono daleko poza zakres percepcji wzrokowej. Każda fala zawarta w widmie elektromagnetycznym, ograniczonym z jednej strony promieniowaniem gamma, z drugiej zaś falami radiowymi, jest nośnikiem różnej energii. Jedynie światło, czyli fale tworzące kolory tęczy, są widoczne dla ludzkiego oka. Dlatego też, gdy Bóg powiedział: „Niechaj się stanie światłość!”, zostało stworzone całe widmo elektromagnetyczne. Innymi słowy, to wtedy powstała energia. Jeśli zmierzymy energię atomu, okaże się, że zawiera się ona w granicach zakresu fal elektromagnetycznych.

Ryc. 3
Widmo elektromagnetyczne składa się z wielu różnej długości fal elektromagnetycznych.

Widzimy więc, że pierwsze trzy wersety Biblii jasno opisują początek przestrzeni, materii i energii, które są głównymi elementami atomu — podstawowego składnika wszechświata (ryc. 4). Czy nie jest interesujące, że biblijny opis atomu jest taki sam, jak jego współczesny model?

NIEBO = PRZESTRZEŃ
ZIEMIA = MATERIA
ŚWIATŁO = ENERGIA

Ryc. 4
Elementy atomu powstały pierwszego dnia stworzenia świata.

Woda

Kolejna ważna rzecz wspomniana w pierwszych wersetach Biblii to woda. Czytamy: „A Duch Boży unosił się nad wodami” (Rdz 1,3). Wydaje się, że dzieło Ducha Bożego związane z wodą jest szczególne.

W czym przejawia się niezwykłe znaczenie wody? Już ze wstępnej obserwacji wynika, że woda jest jednym z najbardziej rozpowszechnionych związków chemicznych na naszej planecie. Ponad dwie trzecie całkowitej powierzchni Ziemi pokryte jest wodą.

Szczegółowa obserwacja właściwości wody prowadzi do wniosku, że jest to bardzo złożona i niezwykła substancja. Jako jeden z niewielu związków chemicznych nie poddaje się zwykłym prawom chemicznym. W procesie schładzania poniżej 4oC i zamarzania, zamiast kurczyć się, woda zwiększa swoją objętość (ryc. 5). W postaci ciała stałego (lodu) jest lżejsza niż ciecz, co ma istotne znaczenie dla wszystkich podwodnych form życia w zimnych strefach klimatycznych. Jeżeli woda nie posiadałaby tej cechy, jeziora i rzeki zamarzałyby od dna do powierzchni, powodując śmierć organizmów żywych.

Woda pełni ważną rolę w regulacji temperatury na Ziemi. Para wodna zawarta w atmosferze pomaga chronić powierzchnię naszej planety przed zbyt intensywnym ogrzaniem promieniami słońca w ciągu dnia. W nocy pełni rolę powłoki nieprzepuszczalnej dla promieni słonecznych, które — opuszczając atmosferę — oziębiłyby ją.

Kolejną ważną właściwością wody związaną z regulacją klimatu jest zdolność pochłaniania dużej ilości ciepła bez nadmiernego wzrostu temperatury. Nagromadzone ciepło jest oddawane podczas parowania niewielkich ilości wody, co powoduje zmianę klimatu Ziemi na bardziej umiarkowany.

Woda jest niezbędna do istnienia życia na Ziemi. Sondy kosmiczne, poszukujące życia w innych częściach Układu Słonecznego, szukają przede wszystkim wody. Każdy żywy organizm w dużej części składa się z wody, której potrzebuje do przetrwania. Spośród wszystkich znanych płynów woda jest najlepszym rozpuszczalnikiem — można w niej rozpuścić więcej substancji niż w jakiejkolwiek innej cieczy. Nie ma więc wątpliwości, że woda to bardzo wyjątkowy związek chemiczny. Czyż nie jest interesujące, że pierwszego dnia stworzenia Duch Boży dokonał niezwykłego dzieła właśnie z wodą?

zob. powiększenie

Ryc. 5
Większość substancji kurczy się pod wpływem schładzania. Woda natomiast poniżej 4 stopni Celsjusza zwiększa swoją objętość, a następnie zamarza, tworząc ciało stałe.

Długość dnia podczas stwarzania

Biblijny zapis początków Ziemi wyraźnie wskazuje, że stworzenie nastąpiło w ciągu sześciu dni. Co, według Biblii, oznacza słowo „dzień” użyte w opisie stworzenia świata? Czy chodzi tutaj o 24 godziny, czy też o znacznie dłuższy okres? Wielu biblistów sugeruje, że dzień podczas procesu stwarzania oznacza miliony lat. Niektórzy nawet twierdzą, że Bóg posłużył się ewolucją, by stworzyć wszystkie formy życia. W ten sposób starają się rozwiązać problem miliardów lat, jakie rzekomo upłynęły od momentu powstania Ziemi.

Teoria dnia–epoki

Popularną teorią, która stanowi próbę połączenia biblijnego dnia stworzenia z długimi okresami geologicznymi, jest teoria dnia–epoki. Osoby przyjmujące ten pogląd wierzą, że istnieje związek między nakreśloną przez teorię ewolucji kolejnością epok geologicznych a kolejnością stwarzania podaną w Piśmie. Jednak dokładne zbadanie opisu stworzenia wskazuje, że te poglądy są ze sobą sprzeczne. Przyjrzyjmy się kilku argumentom potwierdzającym, że teoria dnia–epoki nie zgadza się z dosłowną interpretacją Biblii.

1. Pismo stwierdza, że cała roślinność pojawiła się trzeciego dnia stworzenia świata, natomiast ryby i inne organizmy morskie zostały stworzone piątego dnia. Ewolucyjna teoria powstania i dziejów życia na Ziemi oparta na epokach geologicznych odwraca tę kolejność.

2. Biblia podaje, że Bóg stworzył Słońce, Księżyc i gwiazdy czwartego dnia. Jest to dzień następujący po stworzeniu królestwa roślin. Oczywiste jest, że wegetacja nie mogła zachodzić bez dostępu do światła słonecznego. Dlatego założenie, że jeden dzień stworzenia świata jest równy okresowi milionów lat, nie może być prawdziwe.

3. Pismo stwierdza, że ptaki zostały stworzone tego samego dnia, co ryby i inne organizmy morskie. Teoria ewolucji utrzymuje, że ptaki powstały z gadów miliony lat po pojawieniu się ryb.

4. Biblia wskazuje, że owady zostały stworzone jako jedne z ostatnich, pojawiając się w tym samym czasie, co zwierzęta lądowe i gady. Według geologii ewolucyjnej owady pojawiły się we wczesnych okresach geologicznych, wyprzedzając pojawienie się gadów i zwierząt lądowych.

Czytając pierwszy rozdział Księgi Rodzaju, widzimy, że każdy dzień stworzenia świata zaczyna się porankiem i kończy wieczorem. W ten sam sposób opisalibyśmy każdy normalny dzień. Wydaje się więc, że dzień podczas stwarzania świata był dniem o normalnej długości.

Bóg jednak dalej wyjaśnia długość dnia stworzenia świata. Gdy dawał Izraelowi dziesięć przykazań, powiedział:

Pamiętaj o dniu szabatu, aby go uświęcić. Sześć dni będziesz pracować i wykonywać wszystkie twe zajęcia. Dzień zaś siódmy jest szabatem ku czci Pana, Boga twego. Nie możesz przeto w dniu tym wykonywać żadnej pracy (…). W sześciu dniach bowiem uczynił Pan niebo, ziemię, morze oraz wszystko, co jest w nich, w siódmym zaś dniu odpoczął. Dlatego pobłogosławił Pan dzień szabatu i uznał go za święty (Wj 20,8–11).

W tych wersetach Bóg mówi człowiekowi, by pracował przez sześć dni, a siódmego — by odpoczywał. Bóg porównał te dni do dni tygodnia, w którym stworzył świat. Z kontekstu biblijnego jasno wynika, że długość dni tygodnia stworzenia świata jest porównana do długości normalnych dni i w związku z tym nie może być równa tysiącom czy milionom lat.

Kolejnym problemem związanym z teorią dnia–epoki i teorią, że życie powstało w wyniku ewolucji, jest próba wyjaśnienia istnienia śmierci przed upadkiem i przekleństwem ludzkości. Jeśli trzeba było milionów lat na powstanie życia w wyniku ewolucji, to śmierć pojawiała się ciągle na nowo. Teoria ewolucji, na której opiera się geologiczna skala czasu, sugeruje, że śmierć jest naturalnym zjawiskiem, istniejącym od momentu powstania życia na Ziemi. Opiera się więc na założeniu, że choroby i śmierć są częścią procesu doboru naturalnego, który doprowadził do pojawienia się człowieka. Biblia natomiast bardzo jasno stwierdza, że śmierć pojawiła się na świecie wraz z grzechem Adama. W Liście do Rzymian 5,12 apostoł Paweł napisał:

Dlatego też jak przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech śmierć, i w ten sposób śmierć przeszła na wszystkich ludzi, ponieważ wszyscy zgrzeszyli.

Możemy więc logicznie wnioskować, że długość całego tygodnia stworzenia świata jest równa długości siedmiu normalnych dni. Pismo mówi, że Bóg odpoczął siódmego dnia, gdy dokończył dzieło stworzenia. Procesy, którymi Bóg posłużył się w swoim dziele, dzisiaj już nie zachodzą. Nie można więc ich badać przez pryzmat obecnie istniejących praw natury.

wstęp
kolejny rozdział: Kiedy miało miejsce stworzenie świata?

© Wydawnictwo „Pojednanie”

Żadna część tej książki nie może być reprodukowana ani przekazywana w jakiejkolwiek formie bez pisemnej zgody wydawcy.