Chrzest w Duchu Świętym

Jedną z głównych doktryn Pisma Świętego jest chrzest w Duchu Świętym. Słowo Boże podaje następujące nauczanie odnośnie do chrztu w Duchu Świętym.

– Chrzest w Duchu Świętym przeznaczony jest dla wszystkich, którzy wyznają wiarę w Chry­stusa, narodzili się na nowo i zamieszkuje w nich Duch Święty.

– Jednym z podstawowych celów ziemskiej służby Jezusa było ochrzczenie swoich naśladowców w Duchu Świętym (Mt 3,11; M k 1,8; Łk 3,16; J 1,33). Jezus nakazał uczniom, aby nie zaczynali świadczyć, zanim nie zostaną ochrzczeni w Duchu Świętym i nie zostaną „przyobleczeni mocą z wysokości” (Łk 24,49; Dz 1,4—5.8). Sam Jezus Chrystus nie rozpoczął służby, zanim nie został „namaszczony Duchem Świętym i mocą” (Dz 10,38; por. Łk 4,1.18).

Chrzest w Duchu Świętym jest działaniem Ducha odmiennym i oddzielnym od dzieła odrodzenia.

Jak dzieło uświęcenia jest odmien­nym działaniem uzupełniającym dzieło odro­dzenia, tak chrzest w Duchu uzupełnia dzieło odrodzenia i uświęcenia. W dniu zmartwychw­stania Jezus tchnął na uczniów i powiedział, „Weźmijcie Ducha Świętego” (J 20,22) zazna­czając, że otrzymali nowe życie i dzieło od­rodzenia. Później powiedział im, że muszą także zostać „przyobleczeni mocą” Ducha Świętego (Łk 24,49; por. Dz 1,5.8). Dla uczniów było to wyraźnie przeżycie następujące po odrodzeniu. Wierzący może być człowiekiem odrodzonym i może w nim zamieszkiwać Duch Święty, a jednak nie być ochrzczonym w Duchu Świętym.

– Chrzest w Duchu Świętym oznacza napełnienie Duchem Świętym (por. Dz 1,5 i 2,4), jednak chrzest pojawił się po raz pierwszy w dniu Pięć­dziesiątnicy. Mówiąc o ludziach napełnionych Duchem Świętym przed dniem Pięćdziesiątnicy (np. Łk 1,15.67), Łukasz nie posługuje się ter­minem chrzest w Duchu Świętym. O chrzcie jest mowa dopiero po wniebowstąpieniu Chrystusa (Łk 24,49-51; J 16,7-14; Dz 1,4).

– Księga Dziejów Apostolskich przedstawia mówienie językami jako pierwszy znak towa­rzyszący chrztowi w Duchu Świętym (2,4; 10,45M6; 19,6). Chrzest w Duchu Świętym tak bardzo łączy się z zewnętrznym znakiem mówienia językami w chwili tego chrztu, że po­winno się uznawać to za normę

– Chrzest w Duchu Świętym wnosi w życie wierzącego odwagę i moc Ducha do czynienia wielkich czynów w imieniu Chrystusa, a także sprawia, że świadectwo i przekazywanie prze­słania ewangelii przez człowieka wierzącego jest skuteczne (por. Dz 1,8; 2,14—41; 4,31; 6,8; Rz 15,18-19; IKor 12,7).

Inne skutki prawdziwego chrztu w Duchu Świętym to:

– wypowiedzi prorocze i ogłaszanie chwały (Dz 2,4.17; 10,46; I Kor 14,12);
– zwiększona wrażliwość na grzech, który zasmu­ca Ducha Świętego;
– większa gorliwość w szukaniu sprawiedliwości;
– głębokie przeświadczenie o Bożym sądzie nad bezbożnymi;
– życie codzienne przynoszące chwałę Jezusowi Chrystusowi (J 16,13-14; Dz 4,33);
– nowe wizje (Dz 2,17);
– przejawianie się różnych darów duchowych (IK or 12,4-10);
– większe pragnienie modlitwy (Dz 2,41—42; 3,1; 4,23-31; 6,4; 10,9; Rz 8,26);
– głębsza miłość i lepsze rozumienie Słowa Bożego (J 16,13; Dz 2,42);
– wzrastająca świadomość ojcostwa Boga (Dz 1,4; Rz 8,15; Ga 4,6).

Boże Słowo podaje kilka warunków otrzymania chrztu w Duchu Świętym

– Musimy wiarą przyjąć Jezusa Chrystusa jako Pana i Zbawiciela oraz odwrócić się od grzechu i od świata (Dz 2,38^40; 8,12-17). Wiąże się to
z poddaniem naszej woli Bogu („którzy mu są posłuszni” Dz 5,32). Zanim staniemy się „na­ czyniem do celów zaszczytnych, poświęconym i przydatnym dla Pana”, musimy odwrócić się od tego, co obraża Boga (2Tm 2,21).
– Musimy głęboko pragnąć napełnienia, chrztu w Duchu Świętym (J 7,37-39; por. Iz 44,3; Mt 5,5; 6,33).
– Często otrzymujemy chrzest w Duchu Świętym w odpowiedzi na modlitwę (Łk 11,13; Dz 1,14; 2,1-4; 4,31; 8,15.17).
– Powinniśmy oczekiwać, że Bóg ochrzci nas w Duchu Świętym (Mk 11,24; Dz 1,4—5).

Chrzest w Duchu Świętym w życiu wierzącego podtrzymywany jest przez modlitwę (Dz 4,31), świadectwo (4,31.33), uwielbianie w Duchu (Ef 5,18-19) i uświęcone życie (Ef ,18).

Bez względu na to jak potężne było pierwsze zstąpienie Ducha Świętego na wierzącego, jeśli nie znajduje ono swojego wyrazu w codziennym życiu modlitwy, świadectwa i świętości, szybko zacznie zanikać.

Chrzest w Duchu Świętym następuje w życiu wierzącego tylko raz

Biblia naucza, że po chrz­cie w Duchu mogą następować nowe napeł­nienia Duchem Świętym (Dz 4,31; por. 13,9; Ef 5,18). Zatem chrzest w Duchu Świętym jest wprowadzeniem wierzącego w społeczność z Duchem, która musi być odnawiana i podtrzy­mywana.

Opracowanie redakcyjne na podstawie Full Life Study Bible.
uż. za zgodą red. Czas. Chrześcijanin, rok 2001