Jakie czynniki w naszej osobowości prowadzą do depresji?

Przyczyny problemów psychicznych

Skłonności odziedziczone

 

 

 

 

Wpływ środowiska w dzieciństwie  > Od narodzin do szóstego roku życia (czynniki społeczno—religijne i fizyczne). Kształtują się mechanizmy obronne jako sposób radzenia sobie ze stresem. Kształtują się cechy osobowości. Jeśli ukształtują się szkodliwe mechanizmy obronne, wtedy rozwijają się zaburzenia osobowości.

 

Bezpośrednia sytuacja powodująca stres w życiu dorosłym

 

 > nerwice

psychozy

zaburzenia psychofizjologiczne

Zdrowa osoba jest zdolna poradzić sobie z tymi problemami. Jako główne źródło pomocy wykorzystuje Boga i innych chrześcijan.

Jeśli w depresji kładzie się akcent na czynniki środowiskowe z dzieciństwa, to mamy do czynienia z depresją neurotyczną. Oznacza to, że powstaje ona na bazie podświadomych, nierozwiązanych konfliktów z dzieciństwa.

Jeśli akcent pada na poprzedzający problem stres, to depresję nazywamy reaktywną. Oznacza to, że jest spowodowana przez konkretny, przytłaczający człowieka problem.

Cechy osoby ulegającej depresji

Osoby skłonne do depresji mają wiele wspólnych sobie cech:

  1. Martwienie się.
  2. Pesymizm.
  3. Niski poziom energii życiowej.
  4. Poczucie braku skuteczności; poczucie bycia nieużytecznym.
  5. Depresyjny nastrój.
  6. Nieszczęście.
  7. Smutek.
  8. Poczucie braku wartości.
  9. Poczucie beznadziejności.
  10. Poczucie bezradności.
  11. Myślenie przesiąknięte poczuciem winy.
  12. Skupianie się na przeszłości.
  13. Przygnębienie.
  14. Ponury nastrój.
  15. Poruszenie.
  16. Poirytowanie.
  17. Zakłopotanie.
  18. Poczucie nienadawania się do niczego.
  19. Brak pewności siebie.
  20. Przekonanie, że wszelkie wysiłki są bezcelowe i bezwartościowe.
  21. Niezdolność do koncentrowania się.
  22. Spowolnienie psychoruchowe.
  23. Obniżenie ruchliwości ciała.
  24. Spowolnienie procesu myślowego.
  25. Uzewnętrzniony smutek.
  26. Ponure zgorzknienie.
  27. Gniew.
  28. Niepokój.
  29. Skłonności hipochondryczne.
  30. Poczucie strachu.
  31. Strach przed śmiercią.
  32. Nastrój melancholiczny.
  33. Utrata zainteresowania czymkolwiek.
  34. Uwaga skierowana całkowicie do wewnątrz siebie.
  35. Paraliż woli.
  36. Przekonanie, że ranek jest najgorszą częścią dnia.
  37. Niechęć do wstania rano.
  38. Utrata lub nasilenie się apetytu (zazwyczaj to pierwsze).
  39. Obniżenie ciężaru ciała lub jego zwiększenie (zazwyczaj obniżenie).
  40. Zaparcia.
  41. Znaczące wyczerpanie.
  42. Zimne palce.
  43. Bezsenność
  44. Trudności z zasypianiem.
  45. Wzmożona senność (czasami).
  46. Budzenie się wcześnie rano.
  47. Osłabienie popędu seksualnego.
  48. Zaburzenia cyklu miesiączkowego (u kobiet).
  49. Zanik cyklu miesiączkowego w czasie trwania depresji.
  50. Nagłe przypływy gorąca.
  51. Możliwość popełnienia samobójstwa.
  52. Myślenie wywołujące ból emocjonalny.
  53. Utrata motywacji, apatia.
  54. Fałszywe poczucie winy.
  55. Odpychający lub zniechęcający wygląd.
  56. Pomarszczone czoło.
  57. Kąciki ust opuszczone do dołu.
  58. Częsta chęć płakania.
  59. Zaniedbany wygląd.
  60. Niegolenie się (u mężczyzn).
  61. Zaniechanie robienia makijażu (u kobiet).
  62. Silne superego.
  63. Usuwanie się na bok.
  64. Brak poczucia humoru — trudności w śmianiu się.
  65. Życie przeszłością — przyszłość wygląda niejasno.
  66. Przekonanie, że nie warto żyć
  67. Słaby obraz siebie.
  68. Introspekcja.
  69. Skupienie na sobie.
  70. Utrata pewności siebie.
  71. Poczucie niższości.
  72. Objawy fizyczne: bóle głowy, gwałtowne bicie serca, infekcje, zaburzenia układu trawienia.
  73. Brak entuzjazmu.
  74. Poczucie pustki.
  75. Tęsknienie.
  76. Poczucie bycia w nierealnym świecie.
  77. Depersonalizacja (poczucie, że jest się kimś nierealnym lub że się opuszcza swoje ciało).
  78. Poczucie bycia niekochanym i źle traktowanym.
  79. Przesadne zajmowanie się sobą.
  80. Wyrzuty sumienia.
  81. Trudności w przypomnieniu sobie radosnych chwil z przeszłości.
  82. Niepodejmowanie inicjatywy i brak spontaniczności.
  83. Przerywanie i niepewność w mówieniu.
  84. Bóle szyi.
  85. Bóle pleców.
  86. Suchość w ustach.
  87. Słaby uścisk dłoni.
  88. Słaby obraz siebie.
  89. Ogromne pragnienie doświadczania miłości od innych.
  90. Spodziewanie się odrzucenia.
  91. Przesadne oczekiwania w stosunku do innych, a jednocześnie strach przed odrzuceniem. Ten strach powoduje powstanie błędnego koła: gniew > unikanie możliwości nawiązania bliskich kontaktów > niezaspokojone potrzeby związane z innymi ludźmi > zwiększony gniew.
  92. Poczucie odizolowania.
  93. Kurczowe trzymanie się.
  94. Powstawanie mechanizmów obronnych, takich jak zaprzeczanie, przeniesienie, introjekcja, projekcja i somatyzacja.
  95. Pragnienie ukrycia swojej agresji.
  96. Poczucie bycia „nadczłowiekiem”. Pojawia się ono przed popadnięciem w depresję i stanowi silny mechanizm obronny przed uświadomieniem sobie słabego poczucia własnej wartości.
  97. Możliwość wystąpienia paranoi. By wzmocnić swój obraz siebie, osoba wywyższa się i przenosi swoją wrogość na innych. Nabiera przekonania, że to oni gniewają się na nią, nawet jeśli tak nie jest. Przenosi swój gniew na innych, tak jak projektor przenosi obraz na ekran.
  98. Masochizm — szukanie przeżyć sprawiających ból i poczucia bezpieczeństwa w znanych schematach zachowania masochistycznego.
  99. Brak radości z odpoczynku.
  100. Jest obiektem gniewu innych członków rodziny.
  101. Jest członkiem legalistycznego lub przesadnie emocjonalnego kościoła (te dwie skrajności w duchowej niedojrzałości omówione są przez Francisa Schaeffera w książce „The New Superspirituality”).

Zaczerpnięte z książki Możesz wybrać szczęście. /Objawy, przyczyny i leczenie depresji/, (str. 105-128), Frank Minirth, Paul Meier, wydanej przez Wydawnictwo „Pojednanie”, Lublin 1996

Użyte za zgodą © Wydawnictwa „Pojednanie”

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *