Gustaw Herbert Schmidt urodził się w 1891 r., w Annapolu, na Wołyniu, w rodzinie Jakuba i Wilhelminy Schmidtów. W latach 1898-1905 uczęszczał do rosyjskiej szkoły powszechnej. Nawrócenie do Boga przeżył w 1908 roku, a chrzest Duchem Świętym dwa lub trzy lata później. Dalszą naukę pobierał w szkole handlowej w Berlinie, po czym wyemigrował do Stanów Zjednoczonych, gdzie studiował w seminarium biblijnym w Rochester (1915-1918). W 1919 roku został powołany na misjonarza Zborów Bożych (Assemblies of God) i skierowany do pracy misyjnej w Polsce.
Do Polski powrócił w 1920 roku. Natychmiast zajął się działalnością charytatywną i ewangelizacyjną. Sukces miał ogromny – w ciągu czterech miesięcy swojej działalności ewangelizacyjnej ochrzcił około stu nowo nawróconych. Po paru latach usługiwania w Polsce dostrzegł potrzebę zorganizowania szkoły biblijnej dla kształcenia sług Ewangelii. Wyjechał przeto ponownie do Ameryki w 1925 roku, by uzyskać pozwolenie i finansowe wsparcie Zborów Bożych w celu powołania szkoły biblijnej w Polsce. Pozwolenia niestety nie otrzymał z uwagi na zaangażowanie się wówczas Zborów Bożych w wiele innych przedsięwzięć misyjnych.
W następnym roku, 1926, Gustaw H. Schmidt spotkał pewnego przedsiębiorcę z Kalifornii, C.W. Swansona, który zobowiązał się finansować wydawnictwo Schmidta pt. „The Gospel Cali” (Zew Ewangelii), gdzie publikowano materiały na temat pracy ewangelizacyjnej i jej potrzeb w Europie Wschodniej. W 1927 roku zaś wraz z Paulem B. Petersonem, byłym misjonarzem w Rosji, zorganizował Misję Rosyjską i Wschodnio-Europejską. Misja ta współdziałała ze Zborami Bożymi do roku 1940.
Gustaw H. Schmidt powrócił znowu do Polski w 1929 roku. 2 marca 1930 roku otwarty został – z jego inicjatywy – Gdański Instytut Biblijny, pierwsza zielonoświątkowa szkoła biblijna w Europie Wschodniej. Schmidt był jej dyrektorem aż do momentu, gdy został zastąpiony na tym stanowisku, w 1935 roku, przez Nicholasa Nikoloffa. Instytut zamknięto w 1938 roku na skutek nacisku sfer hitlerowskich – w ówczesnym Wolnym Mieście Gdańsku.
Po wybuchu wojny Gustaw Herbert Schmidt został uwięziony. Przebywał w więzieniu sześć miesięcy, uniknął jednak (w 1941 r.) wywiezienia do obozu koncentracyjnego ze względu na swoje amerykańskie obywatelstwo. Pozostawiając swoją rodzinę w Gdańsku, został przemycony do Szwecji. Po wojnie połączenie rodziny nastąpiło w Ameryce, gdzie Schmidt kontynuował swoją służbę – głosząc Ewangelię.
Gustaw Herbert Schmidt zmarł w 1958 roku w Republice Federalnej Niemiec, dokąd przybył z misją ewangelizacyjną. Swoje przeżycia w Gdańsku, po wybuchu wojny i historię przedostania się do Szwecji, opisał w książce pt. „Songs in the Night” („Pieśni w nocy”).
W Polsce Gustaw Herbert Schmidt współpracował przede wszystkim – jeśli nie wyłącznie – z główną ówczesną wspólnotą zielonoświątkową, jaką był w okresie międzywojennym Kościół Chrześcijan Wiary Ewangelicznej. Kościół ten ukonstytuował się w maju 1929 r., na podstawie uchwały Konferencji Między zborowej w Starej Czołnicy pod Łuckiem.
© Użyte za zgodą Red. „Chrześcijanin”, nr 8-9/1989
